unisex uniseks isim her iki cins isimler sözlüğü | Ona ilk hediyeniz, hiç unutmayacak.

unisex isimler	ismin kökeni	favori isminin anlamı
Acar	Türkçe	Kuvvetli, güçlü, dinç.
Acarkan	Türkçe	Gözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse.
Adak	Türkçe	Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne.
Adal	Türkçe	Adın yayılsın, ün kazan.
Adanır	Türkçe	Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli.
Adar	Türkçe	Erginlik, olgunluk.
Adıbelli	Türkçe	Herkesçe bilinen, tanınan kimse.
Adıgüzel	Türkçe	Adı güzel olan.
Afak	Arapça	Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer.
Affan	Arapça	İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse.
Ağan	Türkçe	Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma.
Ağca	Türkçe	Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
Ağış	Türkçe	Yükseliş, yükselme.
Ahsen	Arapça	Çok güzel, en güzel.
Ahter	Farsça	Yıldız. Talih, şans, uğur.
Akalın	Türkçe	Dürüst, temiz, namuslu kadın.
Akanay	Türkçe	Bir yerden bir yere doğru giden kimse.
Akarsu	Türkçe	Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.
Akay	Türkçe	Parıltılı ay, ışıklı ay.
Akbal	Türkçe	Ak bal, beyaz bal, oğul balı.
Akbaşak	Türkçe	Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
Akcan	Türkçe + Farsça	Özü temiz, dürüst kimse.
Akça	Türkçe	Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz.
Akçasu	Türkçe	Berrak su gibi temiz olan.
Akçıl	Türkçe	Beyazımsı.
Akdes	Arapça	En kutsal, en kutlu.
Akel	Türkçe	Doğru, dürüst işler yapan kimse.
Akgüneş	Türkçe	Güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Akgüngör	Türkçe	Aydınlık, güzel günler gör" .
Akpınar	Türkçe	Berrak ve saf suyu olan pınar.
Aksel	Türkçe	Sel gibi ak" anlamında kullanılan bir ad.
Akses	Türkçe	Sesi güzel olan.
Aksın	Türkçe	Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve dürüstsünanlamında kullanılan bir ad.
Aksoy	Türkçe	Temiz, tanınmış soydan gelen kimse.
Aksu	Türkçe	Kayalardan sızan tatlı ve berrak su.
Aksüyek	Türkçe	Soyu temiz olan.
Aktaç	Türkçe + Farsça	Beyaz taç.
Aktuna	Türkçe	Gösterişli, görkemli dürüst kimse.
Akün	Türkçe	Dürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse.
Akyıldız	Türkçe	Çoban yıldızı.
Ala	Türkçe	Karışık renkli, çok renkli, alaca.
Alakuş	Türkçe	Tavus kuşu.
Alaz	Türkçe	Alev. Ağaçsız, açıklık yerler.
Âlemşah	Arapça + Farsça	Tüm dünyanın hükümdarı.
Algün	Türkçe	Günün henüz kızıl olan durumu.
Alışık	Türkçe	Herhangi bir duruma alışmış olan.
Alkan	Türkçe	Kırmızı kan.
Alkım	Türkçe	Gökkuşağı.
Alkor	Türkçe	Kırmızı ateş, köz.
Almıla	Türkçe	Kırmızı elma.
Alsan	Türkçe	San al, şanın, adın duyulsunanlamında kullanılan bir ad.
Alsoy	Türkçe + Arapça	Ünlü bir soydan gelen kimse.
Altaç	Türkçe + Farsça	"Taç takın" anlamında kullanılan bir ad.
Altan	Türkçe	Kızıl tan. Hakan, sultan, padişah.
Altın	Türkçe	Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden.
Altınay	Türkçe	Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınışık	Türkçe	Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
Altınışın	Türkçe	Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
Altıniz	Türkçe	Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altıntaç	Türkçe + Farsça	Altın taç takınmış kimse.
Andaç	Türkçe	Armağan.Evlat, nesil.
Andelip	Arapça	Bülbül.
Angın	Türkçe	Tanınmış, ünlü.
Anıl	Türkçe	Amaç, erek. Yavaş, ağır.
Aral	Türkçe	Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada.
Aran	Türkçe	Kuytu, sıcak yer.
Araz	Türkçe	Esenlik, mutluluk.
Arda	Türkçe	Hükümdar veya kumandan asası.
Arı	Türkçe	Temiz.
Arıcan	Türkçe + Farsça	Temiz, doğru kimse.
Arıç	Türkçe	Barış.
Arıel	Türkçe	Dürüst, temiz, namuslu.
Arın	Türkçe	Temiz, arı, saf.
Arınç	Türkçe	Temiz, saf, arı. Barış, huzur.
Arıpınar	Türkçe	Berrak akan pınar.
Arısu	Türkçe	Berrak akan su temiz ve dürüst olan kimse.
Arkın	Türkçe	Yavaş, ağır, sakin.
Armağan	Türkçe	Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye.
Arman	Türkçe	Dürüst, doğru, güvenilir kimse.
Arsal	Türkçe	Arı gibi temiz, çalışkan. Kumral.
Aru	Türkçe	bk. Arı
Asalet	Arapça	Soyluluk.
Aslıhan	Türkçe	Han soyundan gelen.
Asu	Türkçe	Yaramaz, haşarı çocuk.
Aşkın	Türkçe	Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.
Atanur	Türkçe + Farsça	Atası aydın, bilge olan kimse.
Atılay	Türkçe	bk. Atalay
Avunç	Türkçe	Avunma, teselli.
Ay	Türkçe	Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer.
Ayaltın	Türkçe	Ay ve altın gibi parlak olan.
Ayas	Türkçe	bk. Ayaz
Ayataç	Türkçe	"Ey büyüklenen sevimliçocuk1" anlamında kullanılan bir ad.
Aycan	Türkçe + Farsça	"Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Aydar	Türkçe	Çocuğun ensesindeki saçlar, perçem.
Aydeniz	Türkçe	Ay gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan.
Aydın	Türkçe	Işıklı, pırıltılı, aydınlık.
Aydınay	Türkçe	Aydan daha güzel ve parlak olan.
Aydinç	Türkçe	Ay gibi dinç olan.
Aydoğan	Türkçe	Ay gibi doğan.
Aydolun	Türkçe	Dolunay, mehtap.
Aygün	Türkçe	Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
Ayhan	Türkçe	"Ey hükümdar!" anlamında kullanılan bir ad.
Aykal	Türkçe	"Ay gibi parlak ve ışıklı kal" anlamında kullanılan bir ad.
Aykan	Türkçe	Parlak soylu, soyu sopu temiz.
Aykut	Türkçe	Kutlu, uğurlu ay.
Aylan	Türkçe	Açıklık, alan, meydan.
Ayral	Türkçe	Benzerlerinden farklı olan.
Aysal	Türkçe	Ay gibi, aya benzeyen.
Aysan	Türkçe	Ay gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan.
Aysev	Türkçe	"Ay gibi güzel ve parlak olanları sev" anlamında kullanılan bir ad.
Aysın	Türkçe	"Sen aysın, ay kadar güzelsinanlamında kullanılan bir ad.
Aysoy	Türkçe	Ay gibi temiz soylu olan.
Aysu	Türkçe	Ay gibi parlak, su gibi berrak olan.
Aysun	Türkçe	Uysal.
Aysunar	Türkçe	Ay gibi olan güzelliğini gösteren.
Ayşan	Türkçe + Arapça	Ay gibi şanlı, görkemli, parlak olan.
Aytaç	Türkçe + Arapça	Ay gibi parlak taç takmış olan.
Aytan	Türkçe	Ay aydınlığı.
Aytek	Türkçe	Ay gibi tek, biricik, eşsiz.
Aytemiz	Türkçe	Ay gibi saf ve temiz olan.
Aytolun	Türkçe	Dolunay, ayın on dördü.
Aytop	Türkçe	Dolunay, ayın on dördü.
Aytöre	Türkçe	İyi töre, aydınlık getiren töre.
Aytuğ	Türkçe	Ay gibi tuğ.
Aytuna	Türkçe	Ay gibi gösterişli, görkemli olan.
Aytün	Türkçe	Ay ve gece.
Aytürk	Türkçe	Ay gibi güzel olan."Ey Türk!" anlamında kullanılan bir ad.
Ayverdi	Türkçe	"Çevresine ışık saçtı, yararlı oldu" anlamında kullanılan bir ad.
Ayyarkın	Türkçe	Ay ve güneş ışığı.
Ayyaruk	Türkçe	Ay ışığı.
Ayyıldız	Türkçe	Ay ve yıldız.
Ayyüce	Türkçe	Ay gibi parlak ve ulu olan.
Azer	Farsça	Ateş.Hz. İbrahim’in babasının adı.
Bahtiyar	Farsça	Mutlu.
Bakanay	Türkçe	Ay gibi aydınlık saçan.
Balım	Türkçe	"Balım, tatlım, güzelim" anlamında kullanılan bir ad.
Balkı	Türkçe	Parıltı, ışık. Güzel, parlak, süslü kimse.
Balkır	Türkçe	Parıltı, ışıltı, ışık. Şimşek.
Barçın	Türkçe	Bir tür ipekli kumaş.
Barış	Türkçe	Barışma işi.
Barkın	Türkçe	Yolculuk eden, yolcu, gezgin.
Başar	Türkçe	"Bir işi istenilen biçimde bitir" anlamında kullanılan bir ad.
Başay	Türkçe	bk. İlkay
Batı	Türkçe	Güneşin battığı yön.
Baylan	Türkçe	Ağırbaşlı, uslu, kibar.
Baysal	Türkçe	Rahat ve dingin. Gürültüsüz, huzurlu.
Bediz	Türkçe	Süs, bezek, nakış. Resim, heykel, şekil.
Benan	Arapça	Parmaklar, parmak uçları.
Bengi	Türkçe	Sonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedî.
Bengisan	Türkçe	Ölümsüz adı olan.
Bengisu	Türkçe	Efsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük sağladığına inanılan bir su, abıhayat.
Bengü	Türkçe	bk. Bengi
Benşen	Türkçe	"Mutluyum, şenim" anlamında kullanılan bir ad.
Berat	Arapça	Nişan, rütbe.
Bereket	Arapça	Bolluk, gürlük, ongunluk.
Beren	Türkçe	Güçlü, kuvvetli. Akıllı.
Berfin	Farsça	Kardan, kar ile ilgili.
Berin	Farsça	En yüksek, çok yüce. Soylu.
Berke	Türkçe	Kamçı.
Berna	Farsça	Genç, körpe.
Berran	Arapça	bk. Bürran
Besalet	Arapça	Korkusuzluk, yüreklilik; yararlılık.
Besen	Türkçe	bk. Pesen
Beşaret	Arapça	Müjde, muştu, iyi haber.
Betik	Türkçe	Yazılı olan şey, yazılmış, yapıt.
Beyhan	Arapça	Sır saklamayan, aklındakini ve yüreğindekini hemen söyleyen.
Bilay	Türkçe	" Ey ay gibi güzel ve parlak olan, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Bilen	Türkçe	Bilgili, görgülü, anlayışlı.
Bilge	Türkçe	Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Bilgehan	Türkçe	Bilgili hükümdar.
Bilgen	Türkçe	Bilgili, çok bilen.
Bilgi	Türkçe	Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek.
Bilhan	Türkçe	Çok bilgili, çok bilen.
Bilir	Türkçe	Bilgili, her şeyi bilen, anlayan, görgülü, kültürlü.
Bilsen	Türkçe	"Sen bil" anlamında kullanılan bir ad.
Binay	Türkçe	"Bin ay" " anlamında kullanılan bir ad.
Binnur	Türkçe + Arapça	Çok nurlu.
Biray	Türkçe	Ay gibi tek, eşsiz.
Bircan	Türkçe + Farsça	Çok sevimli, cana yakın.
Birce	Türkçe	Tek, eşsiz, biricik.
Birdal	Türkçe	Yardımsever.
Birge	Türkçe	Kamçı. Birlikte, beraber.
Birhan	Türkçe	Seçkin kimse.
Biriz	Türkçe	"Birlikteyiz, beraberiz" anlamında kullanılan bir ad.
Birsan	Türkçe	Ünlü, tanınmış.
Birsel	Türkçe + Arapça	Hareketli, canlı.
Birsen	Türkçe	"Teksin, biriciksin" anlamında kullanılan bir ad.
Buluş	Türkçe	İlk kez yeni bir şey yaratma, icat.
Burçak	Türkçe	Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burçin	Türkçe	Geyik, dişi geyik.
Büge	Türkçe	Su bendi, bent.
Büke	Türkçe	Ejderha, büyük yılan.
Büklüm	Türkçe	Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat.
Bürge	Türkçe	Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse.
Bürkan	Arapça	Volkan, yanardağ.
Bütün	Türkçe	Eksiksiz, tüm.
Can	Farsça	Ruh. Güç, dirilik.,
Canal	Farsça + Türkçe	"Gönül al, kendini sevdir, sevilen biri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Canan	Farsça	Sevgili, gönül verilen, âşık olunan.
Canay	Farsça + Türkçe	Şirin, tatlı kimse.
Candan	Farsça + Türkçe	İçten, yürekten, samimi.
Candaş	Farsça + Türkçe	Dost, arkadaş, yoldaş.
Candeğer	Farsça + Türkçe	Uğrunda can verilecek kadar güzel, değerli, sevilen.
Canel	Farsça + Türkçe	İçten, candan uzatılan el, dostluk eli.
Cangün	Farsça + Türkçe	Mutlu, sevimli gün.
Cankat	Farsça + Türkçe	"Yaşama gücü ver, neşe ve mutluluk saç" anlamında kullanılan bir ad.
Cannur	Farsça + Arapça	Nurlu olan kimse.
Canöz	Farsça + Türkçe	Kişinin özü.
Cansel	Farsça + Arapça	Özü taşkın olan kimse.
Cansen	Farsça + Türkçe	"Sen cansın, sevilensin, sevimlisin" anlamında kullanılan bir ad.
Canser	Farsça + Türkçe	"Canını, özünü ortaya koy" anlamında kullanılan bir ad.
Canseven	Farsça + Türkçe	"İnsanı seven" anlamında kullanılan bir ad.
Cansever	Farsça + Türkçe	"İnsanı seven" anlamında kullanılan bir ad.
Cansın	Farsça + Türkçe	Sevgi dolusun, sevilmeye değersin, dostsun, sevgilisin" anlamında kullanılan bir ad.
Cansoy	Farsça + Türkçe	Tatlı ve içten olan kimse.
Cansu	Farsça + Türkçe	Can suyu, yaşam veren su.
Cansun	Farsça + Türkçe	"Kendini göster" anlamında kullanılan bir ad.
Cansunar	Farsça + Türkçe	"Canını feda eder" anlamında kullanılan bir ad.
Cemre	Arapça	Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda ve en son toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi.
Cevahir	Arapça	Cevherler, elmaslar, değerli taşlar.
Cevher	Arapça	Bir şeyin esası, öz, maya.
Cevval	Arapça	Koşan, dolaşan, hareket eden, hareketli.
Ceyhan	İbranice	Türkiye'nin Akdeniz bölgesinde, uzunluğu 576 km. olan bir nehir.
Ceyhun	İbranice	Tevrat'a göre cennetin dört nehrinden biri.
Cihan	Farsça	Evren, âlem.
Cihannur	Farsça + Arapça	Dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı.
Çağdaş	Türkçe	Aynı çağda yaşayan.,
Çağıl	Türkçe	Çağla ilgili.
Çağın	Türkçe	Yıldırım, şimşek.
Çağla	Türkçe	Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu.
Çağlak	Türkçe	Şelale, çağlayan. Yırtıcı kuş, çaylak.
Çağlar	Türkçe	Coşkulu, canlı kimse.
Çağlasın	Türkçe	"Coşsun, çağlasın" anlamında kullanılan bir ad.
Çağlayan	Türkçe	Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.
Çağrı	Türkçe	Birini çağırma, davet.
Çakır	Türkçe	Mavimsi, mavi benekli, gri göz rengi.
Çalım	Türkçe	Gösterişli tavır, kurulma.
Çalışkan	Türkçe	Çok çalışan, çalışmayı seven.
Çaylan	Türkçe	Çay ve ırmağın geçit yeri.
Çığır	Türkçe	Çığın kar üzerinde açtığı yol.
Çınar	Farsça	Uzun boylu, kalın dallı, uzun ömürlü bir ağaç.
Çinel	Türkçe	Doğru, dürüst, namuslu kimse.
Çolpan	Türkçe	Çoban yıldızı, Zühre, Venüs.
Dal	Türkçe	Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri.
Danış	Türkçe	Önemli bir konuda birkaç kişinin konuşması.
Değer	Türkçe	Yüksek nitelik.
Deha	Arapça	İnsan zekâsının ulaşabileceği en yüksek aşama.
Deniz	Türkçe	Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi.
Denizhan	Türkçe	Eski Türklerde deniz Tanrısı.
Deren	Türkçe	Derleyen, toplayan.
Derin	Türkçe	Çok gelişmiş, çok ilerlemiş.
Derman	Farsça	İlaç. Çare. Güç, kuvvet.
Derya	Farsça	Deniz. Çok bilgili, engin kimse.
Devin	Türkçe	Hareket, kımıldanış.
Devlet	Arapça	Büyük mutluluk.
Devran	Arapça	Dünya, felek. Zaman.
Devrim	Türkçe	Dünya görüşünde, felsefede, bilimde, sanatta veya toplumsal düzende birdenbire olan niteliksel değişme.
Dikmen	Türkçe	Koni biçiminde sivri tepe.
Diler	Türkçe	İsteyen, dilekte bulunan, dileyen.
Dilge	Türkçe	Güzel konuşan, hoşsohbet kimse.
Dilmen	Türkçe	Dil bilen, güzel söz söyleyen.
Dinçay	Türkçe	Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Dinçel	Türkçe	Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Dirlik	Türkçe	Huzur, erinç.
Doğa	Türkçe	Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü.
Doğanay	Türkçe	Doğan, dünyaya gelen kimseAyın ilk günleri.
Doğu	Türkçe	Güneşin doğduğu yön, gündoğusu.
Dolun	Türkçe	bk. Tolun
Dolunay	Türkçe	Ayın bütün olarak ve parlak göründüğü dönemi.
Dölen	Türkçe	Sakin, huzurlu, rahat kimse.
Durdu	Türkçe	Uzun ömürlü olması, yaşaması istenen çocuklara verilen bir ad.
Duru	Türkçe	Bulanık olmayan, temiz, berrak, saf.
Duygu	Türkçe	Kimi nesne, olay ya da kişilerin insanın iç dünyasında uyandırdığı izlenim, his.
Ece	Türkçe	Başkan, ulu, ileri gelen.
Ecehan	Türkçe	Saygın, özel kadın.
Ecer	Türkçe	Yeni, güzel, iyi.
Ecmel	Arapça	Çok güzel.
Ediz	Türkçe	Ulu, yüce, değerli kimse.
Efdal	Arapça	Çok erdemli, çok faziletli.
Erbil	Türkçe	"Yürekli, cesur olarak kabullen" anlamında kullanılan bir ad.
Erden	Türkçe	El değmemiş, bakire.
Erdenay	Türkçe	Ay kadar temiz.
Erdi	Türkçe	Amacına ulaşan, erişen.
Erel	Türkçe	Eli güçlü olan.
Erem	Türkçe	Bir işe gönüllü, istekli olma.
Eren	Türkçe	Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse.
Erenay	Türkçe	Deneyimli, akıllı kimse.
Erendiz	Türkçe	Gezegenlerin en büyüğü ve güneşe yakınlık bakımından beşinisi, Jüpiter.
Ergül	Türkçe + Farsça	Yeni açan gül.
Ergülen	Türkçe	Hep gülen, güler yüzlü kimse.
Ergüler	Türkçe	Hep gülen, güler yüzlü kimse.
Ergün	Türkçe	Yumuşak, uysal kimse.
Erim	Türkçe	Bir şeyin erebileceği uzaklık.
Erin	Türkçe	Erginleşmiş kimse.
Erinç	Türkçe	Dirlik, rahat, huzur.
Eriş	Türkçe	"Amacına ulaş, isteğin olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Erke	Türkçe	İş başarma gücü.
Erkin	Türkçe	Hiçbir koşula bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, özgür.
Erten	Türkçe	Sabah güneşinin doğduğu zaman.
Hayret	Arapça	Şaşkınlık, şaşma.
Heyecan	Arapça	Duygularda meydana gelen coşma, coşkunluk.
Hicret	Arapça	Bir ülkeden başka bir ülkeye göç etme.
Hidayet	Arapça	Hak yolunu, doğru yolu gösterme.
Hikmet	Arapça	Bilgelik. Neden, gizli neden.
Hilâlî	Arapça	Yeni ay biçiminde olan.
Hilkat	Arapça	Yaradılış, yaratılma.
Huzur	Arapça	Baş dinçliği, gönül rahatlığı, dirlik, erinç.
Hüdaver	Farsça + Türkçe	Tanrı'm! Bana uzun ömürlü bir çocuk ver" anlamında kullanılan bir ad.
Hüray	Arapça + Türkçe	Hür-ay. Ay gibi özgür, ay kadar bağımsız.
Hürcan	Arapça + Farsça	Özgür, bağımsız kimse.
Hürkan	Arapça + Türkçe	Özgürlüğü, bağımsızlığı seven, özgür soydan gelen.
Hürmet	Arapça	Saygı.
Hürriyet	Arapça	Özgürlük, bağımsızlık, serbestlik.
Hürsel	Arapça	Coşkuda özgür olan.
Ildır	Türkçe	Parıltı, parlayış.
Ildız	Türkçe	Gündönümünden 10 gün önceki zaman.
Ilgaz	Türkçe	Atın dört nala koşması. Hücum, akın.
Ilgım	Türkçe	Serap, belli belirsiz görünme.
Ilgın	Türkçe	Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık.
Ilıcan	Türkçe + Farsça	Sıcakkanlı kimse.
Irmak	Türkçe	Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir.
Işık	Türkçe	Aydınlık, ziya.
Işılar	Türkçe	Parlayan, ışıldayan.
Işıltan	Türkçe	Sabahın ilk aydınlığı.
Işıltı	Türkçe	Parlaklık, aydınlık.
Işın	Türkçe	Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti.
Işınsu	Türkçe	Su gibi parlak ve saf olan.
Işıtan	Türkçe	Aydınlatan, ışık saçan.
İçli	Türkçe	Kolay duygulanan, duygulu, hassas.
İçten	Türkçe	Yürekten, candan, samimi.
İffet	Arapça	Temizlik. Namus.
İhsan	Arapça	İyilik etme, iyilik.
İhya	Arapça	Diriltme, canlandırma.,
İkbal	Arapça	Baht açıklığı.
İklim	Arapça	Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu.
İkram	Arapça	Saygı gösterme.
İlbilge	Türkçe	Ülkenin en bilge kişisi.
İldeniz	Türkçe	Ülkenin denizi.
İldeş	Türkçe	Aynı ülkeden olanların her biri.
İlgi	Türkçe	İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
İlgin	Türkçe	bk. Elgin
İlgü	Türkçe	Engel.
İlgün	Türkçe	Halk, ulus, ahali.
İlkay	Türkçe	Ayın hilal durumu, yeni ay.
İlke	Türkçe	Temel düşünce, temel kanı.
İlkim	Türkçe	İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkin	Türkçe	İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkiz	Türkçe	İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı.
İlsu	Türkçe	Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı.
İlter	Türkçe	Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
İmer	Türkçe	Çok zengin, varlıklı.
İmren	Türkçe	Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği.
İnal	Türkçe	Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnan	Türkçe	Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
İnanç	Türkçe	Bir düşünceye gönülden bağlılık.
İnayet	Arapça	Yardım, ihsan, iyilik, lütuf.
İnce	Türkçe	Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik.
İnkılâp	Arapça	Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm.
İrfan	Arapça	Bilme, anlama.
İsmet	Arapça	Masumluk, günahsızlık, temizlik.
İstikbal	Arapça	Gelecek zaman, gelecek.
İstiklâl	Arapça	Bağımsızlık, özgürlük.
İyem	Türkçe	Güzellik.
İyimser	Türkçe	Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören.
İzem	Arapça	Büyüklük, ululuk.
İzgi	Türkçe	bk. İzgü
Kadam	Türkçe	Dost, arkadaş.
Kadem	Arapça	Uğur. Ayak.
Kader	Arapça	Alın yazısı, yazgı.
Kâmran	Farsça	İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Kâmuran	Farsça	bk. Kâmran
Karaca	Türkçe	Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı
Karagöz	Türkçe	Kara gözlü kimse.
Karel	İbranice	Allah’ın kuzusu. Allah’a sunulan, sunak; adak.
Kayan	Türkçe	Akarsu, sel.
Kayansel	Türkçe + Arapça	Sel gibi taşan, coşan kimse.
Kayra	Türkçe	Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.
Keramet	Arapça	Bağış.
Kevkep	Arapça	Yıldız.
Kısmet	Arapça	Allah’ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader.
Kıvanç	Türkçe	Övünç, iftihar.
Kıvılcım	Türkçe	Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası.
Kibar	Arapça	Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan.
Koyaş	Türkçe	Güneş.
Köksal	Türkçe	"Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.
Kösemen	Türkçe	bk. Kösem
Kudret	Arapça	Güç, kuvvet.
Kutay	Türkçe	Kutlu, uğurlu ay. İpek, ipekli kumaş.
Maral	Moğolca	bk. Meral
Melûl	Arapça	Usanmış, bıkmış. Hüzünlü, mahzun.
Mengü	Türkçe	Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.
Meral	Moğolca	Geyik, ceylan.
Meriç	Türkçe	Kuş iskeleti.
Merih	Arapça	Ateş rengi.
Mesut	Arapça	Mutlu, sevinçli, bahtiyar.
Mihri	Farsça	Güneşle ilgili.
Mihrican	Farsça	1.Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram.
Mircan	Farsça	Gerçek dost olan değerli kimse.
Mirhan	Farsça	Kadın hükümdar.
Moray	Türkçe	Yüzü mor renkli olan.
Muammer	Arapça	Ömür süren, yaşayan, yaşamış.
Muhterem	Arapça	Saygıdeğer, saygın.
Muhteşem	Arapça	Gösterişli, görkemli.
Mukadder	Arapça	Beğenilen, değeri bilinmiş, takdir olunmuş.
Mutahhar	Arapça	Temizlenmiş, temiz. Kutlu, kutsal, mübarek.
Muteber	Arapça	Hatırı sayılan, saygın. İnanılır, güvenilir.
Mutlu	Türkçe	Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mutluay	Türkçe	Mutlu güzel.
Muvakkar	Arapça	Ağırbaşlı, vakarlı.
Muzaffer	Arapça	Zafer kazanmış, üstün.
Müesser	Arapça	Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.
Müeyyet	Arapça	Güçlendirilmiş, sağlam. Yardım gören.
Müferrih	Arapça	Ferahlık veren, iç açan.
Mükerrem	Arapça	Saygıdeğer, sayılan, aziz.
Müren	Türkçe	Irmak, nehir, akarsu.
Müşerref	Arapça	Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.
Nasip	Arapça	Pay, hisse. Allah’ın kısmet ettiği şey.
Nazik	Farsça	Saygılı davranan. İnce yapılı, narin.
Necat	Arapça	Kurtuluş, kurtulma.
Nedret	Arapça	Azlık, seyreklik, az bulunma.
Nefis	Arapça	Herkes tarafından beğenilen, çok güzel.
Nemutlu	Türkçe	İyi bir olay, mutlu bir durum karşısında söylenen bir söz.
Neşat	Arapça	Sevinç, keyif, neşe, şenlik.
Nevcivan	Farsça	Genç, yeni yetişen.
Nevres	Farsça	Yeni yetişen, genç, körpe.
Nevruz	Farsça	Yeni gün.
Nevzat	Farsça	Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.
Nida	Arapça	Bağırma, seslenme.
Nihayet	Arapça	Son, bitim, uç.
Nilhan	Farsça + Türkçe	Nil ve han.
Nimet	Arapça	İyilik, bağış, lütuf.
Nisan	Arapça	Yılın dördüncü ayı.
Niyaz	Farsça	Yalvarma, yakarma. İstek, arzu. Dua.
Nur	Arapça	Aydınlık, ışık, parıltı.
Nural	Arapça + Türkçe	"Aydınlık, ışık al" anlamında kullanılan bir ad.
Nuray	Arapça + Türkçe	Ayın parlaklığı, ay ışığı.
Nurcan	Arapça + Farsça	Nurlu, ışıklı, aydın kimse.
Nurcihan	Arapça + Farsça	Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı.
Nurdağ	Arapça + Türkçe	Aydınlığı dağlara vuran.
Nurdal	Arapça + Türkçe	Aydınlık, parlak bir soydan gelen.
Nurdan	Arapça + Türkçe	Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Nurdoğan	Arapça + Türkçe	Nurlu, parlak biri biçimde doğan.
Nurel	Arapça + Türkçe	Nurlu, ışık saçan kimse.
Nurhan	Arapça + Türkçe	Işık saçan hükümdar.
Nurkan	Arapça + Türkçe	Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.
Nurkut	Arapça + Türkçe	Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.
Nurol	Arapça + Türkçe	"Aydınlık ol, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Nuröz	Arapça + Türkçe	Özü, içi aydınlık, nurlu olan.
Nursal	Arapça + Türkçe	"Işık saç, çevreni aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
Nursan	Arapça + Türkçe	Aydınlık, temiz adı olan.
Nursel	Arapça	Işık seli, aydınlık seli.
Nurtaç	Arapça	Nurlu, ışıklı taç giymiş olan.
Nurtop	Arapça + Türkçe	Çok güzel, ışıktan bir top kadar güzel olan.
Nurver	Arapça + Türkçe	"Işık, aydınlık ver" anlamında kullanılan bir ad.
Nusret	Arapça	Yardım. Allah’ın yardımı. Üstünlük, başarı.
Nüvit	Farsça	Müjde, iyi haber.
Nüzhet	Arapça	Eğlence, neşe. Ferahlık, sevinç.
Oflaz	Türkçe	İyi, güzel, eksiksiz, tam.
Oguş	Türkçe	Oymak. Hısım, akraba. Bereket.
Okşan	Türkçe	Benzeyen, andiran.
Okyanus	Yunanca	Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz.
Olca	Moğolca	Ganimet. Kadın esir. Bolluk, bereket.
Olcay	Moğolca	Baht, talih, şans. Bahtlı, talihli.
Olgun	Türkçe	Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse.
Oluş	Türkçe	Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma.
Onat	Türkçe	İyi, güzel, düzgün.
Onay	Türkçe	Uygun bulma, onaylama.
Onur	Türkçe	İnsanın kendine karşı duyduğu saygı.
Orman	Türkçe	Ağaçlarla örtülü geniş alan.
Oskay	Türkçe	Neşeli, mutlu.
Oytun	Türkçe	Kutsal, mübarek.
Ödül	Türkçe	Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat.
Öge	Türkçe	Çok akıllı.
Öget	Türkçe	Beğenilen, aranılan, övülen.İyi, güzel.
Öğün	Türkçe	Zaman, vakit. Kez, defa. Önde, ileride olan.
Öğüş	Türkçe	Çok, fazla.
Öğüt	Türkçe	Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
Öke	Türkçe	bk. Öge
Ölmez	Türkçe	Uzun ömürlü.
Saygı	Türkçe	Değeri, üstünlüğü, yaşlılığı dolayısıyla bir kimseye karşı dikkatli özenli, ölçülü davranmaya neden olan sevgi duygusu.
Saygın	Türkçe	Saygı gören, sayılan, hatırlı.
Saygun	Türkçe	bk. Saygın
Sayıl	Türkçe	"Saygı gör, sözün dinlensin değerin artsın anlamında kullanılan bir ad.
Sayın	Türkçe	Kendisine saygı gösterilen, seçkin, değerli.
Sebat	Arapça	Yerinde durma, kımıldamama.
Sebil	Arapça	Yol, büyük cadde.
Seçkin	Türkçe	Benzerleri arasında niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, üstün, seçilen.
Seda	Arapça	Ses. Yankı.
Sefa	Arapça	Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma.
Sefer	Arapça	Yolculuk. Savaş.
Seha	Arapça	Cömertlik, el açıklığı.
Selâmet	Arapça	Esenlik.
Selcen	Arapça + Farsça	Hareketli, coşkulu kimse.
Selçuk	Türkçe	Güzel konuşma yeteneği olan, uz dilli.
Selen	Türkçe	Müjde.Varlık, bolluk.
Selhan	Arapça + Türkçe	Sel gibi coşkun, taşkın hükümdar.
Selışık	Arapça + Türkçe	Işık seli, aydınlık.
Selvi	Farsça	bk. Servi
Selvihan	Farsça + Türkçe	Selvi gibi uzun boylu olan hükümdar.
Semahat	Arapça	Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik.
Sena	Arapça	Övme, övüş.Işık, şimşek parıltısı.
Sercan	Farsça	Sevgili, sevilen.
Seren	Türkçe	Seren, yayan, döşeyen.
Serin	Türkçe	Hafifçe soğuk. Hoşgörülü, sabırlı.
Sermet	Arapça	Sürekli ve sonsuz olma.
Sertaç	Farsça + Arapça	Baş tacı, çok sevilen, sayılan kimse.
Sertap	Farsça	İnatçı, direngen, asi.
Servet	Arapça	Zenginlik, varlık.
Servi	Farsça	Akdeniz bölgesinde çok yetişen, yapraklarını dökmeyen, ince, uzun bir ağaç.
Sevan	Türkçe	"Severek hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Sevay	Türkçe	"Güzel sev" anlamında kullanılan bir ad.
Sevcan	Türkçe + Farsça	"Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Seven	Türkçe	Sevgi duyan, sevgi dolu kimse, tutkun, âşık.
Sever	Türkçe	Sevgi duyar, seven.
Sevgen	Türkçe	Seven, sevgi dolu olan.
Sevgür	Türkçe	Çok seven.
Sevin	Türkçe	"Sevinç duy, hep neşeli ve sevinçli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Sevinç	Türkçe	İstenilen şeye ulaşmaktan doğan büyük coşku, hoşnutluk duygusu.
Sevkal	Türkçe	"Her zaman sev" anlamında kullanılan bir ad.
Sevkan	Türkçe	"Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Seyhan	Arapça	Irmaklar.
Seylân	Arapça	Akma, akış.
Seyran	Arapça	Gezme, bakıp seyretme.
Sezal	Türkçe	Sezgili kimse.
Sezek	Türkçe	Duygulu, hassas, anlayışlı.
Sezen	Türkçe	Duyan, hisseden, anlayan, sezgili.
Sezer	Türkçe	Duygulu, hisli, anlayışlı.
Sezgen	Türkçe	Sezgili, hisseden, duyan.
Sezgi	Türkçe	Sezme, anlama yeteneği, seziş.
Sezgin	Türkçe	Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.
Sezginay	Türkçe	Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.
Sezin	Türkçe	Sezme, duyma, anlama.
Sıla	Arapça	Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma.
Siret	Arapça	Bir kimsenin ahlakı, karakteri, kişiliği, davranışı.
Somay	Türkçe	Ay gibi kusursuz, eksiksiz olan güzel.
Sonat	Fransızca	Bir veya iki çalgı için yazılmış, üç veya dört bölümden oluşan müzik yapıtı.
Sonay	Türkçe	Son çocuk.
Sonsuz	Türkçe	Sonu olmayan, sürecek olan, ebedî.
Sonuç	Türkçe	Bir olayın oluşturduğu başka bir olay veya durum.
Soyhan	Türkçe	Han soyundan gelen kimse.
Soykan	Türkçe	Asil, soylu kimse.
Sönmez	Türkçe	Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı.
Sönmezay	Türkçe	Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan kimse.
Sözen	Türkçe	Güzel konuşan, söylev veren, hatip.
Su	Türkçe	Canlıların yaşamında önemli bir yeri olan, rengi, tadı, kokusu olmayan sıvı.
Suat	Arapça	Mutlu.
Suay	Türkçe	Su gibi saf ve temiz kimse.
Sultan	Arapça	Padişah, hükümdar.
Sumer	Sümerce	bk. Sümer
Sun	Arapça	Yapma, yapış.
Sunar	Türkçe	"Saygılı bir biçimde verir, takdim eder" anlamında kullanılan bir ad.
Sunay	Arapça + Türkçe	Ay gibi parlak olan, parıltı veren.
Sungu	Türkçe	Armağan, bağış, ihsan.
Sümer	Sümerce	IV. bin yılın ikinci yarısında, aşağı Mezopotamya’da yaşamış olan bir kavim.
Süreyya	Arapça	Ülker yıldızı.
Şadan	Farsça	Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Şadıman	Farsça	Sevinçli, neşeli.
Şafak	Arapça	Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık.
Şahamet	Arapça	bk. Şehamet
Şakar	Türkçe	Şen, neşeli, şakrak. Yiğit, cesur.
Şan	Arapça	Ün, nam, şöhret.
Şanal	Arapça + Türkçe	"Adın duyulsun, ünlü, şanlı bir insan olanlamında kullanılan bir ad.
Şansal	Arapça + Türkçe	"İyi niteliklerinle ün kazan, şanın yayılsın" anlamında kullanılan bir ad.
Şayan	Farsça	Yakışır, yaraşır, uygun.
Şayeste	Farsça	Yakışır, yaraşır, uygun.
Şaylan	Türkçe	Çok övünen, gururlu kimse. Sevinçli, neşeli.
Şefaat	Arapça	Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık.
Şefkat	Arapça	Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu.
Şen	Türkçe	Neşeli, sevinçli.
Şenay	Türkçe	Canlı, neşeli kimse.
Şencan	Türkçe + Farsça	Canlı, neşeli, hareketli yapısı olan kimse.
Şendoğan	Türkçe	Sevinçli, neşeli olarak dünyaya gelen.
Şengeldi	Türkçe	"Güler yüzle, sevinçle geldi" anlamında kullanılan bir ad.
Şengil	Türkçe	İyi yürekli, hoşsohbet kimse.
Şengül	Türkçe + Farsça	Güler yüzlü, hoşsohbet kimse.
Şengün	Türkçe	Neşe ve mutluluk dolu gün.
Şeniz	Türkçe	Mutlu, sevinçli bir iz bırakan kimse.
Şenkal	Türkçe	"Her zaman neşeli kal" anlamında kullanılan bir ad.
Şenol	Türkçe	"Her zaman neşeli mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.
Şeref	Arapça	Büyüklük, ululuk, üstünlük.
Şeyda	Farsça	Sevda nedeniyle aklını yitirmiş, çılgın.
Şölen	Moğolca	Bir olayı kutlamak veya eğlenmek amacıyla yapılan yemekli toplantı.
Şükran	Arapça	İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
Taç	Arapça	Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.
Taflan	Türkçe	Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
Talât	Arapça	Yüz, surat, çehre. Güzellik.
Tamay	Arapça + Türkçe	Ayın bütün durumu, dolunay.
Tan	Türkçe	Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak vakti.
Tanal	Türkçe	Şafak gibi aydınlık insan.
Tanay	Türkçe	Şafak gibi aydınlık insan.
Tanaydın	Türkçe	Şafak gibi aydınlık insan.
Taner	Türkçe	Şafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.
Tangör	Türkçe	"Şafak vaktinin parlaklığını gör" anlamında kullanılan bir ad.
Tangün	Türkçe	Şafakla başlayan aydınlık gün.
Tanju	Türkçe	Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen san.
Tankut	Türkçe	Şafak vakti gibi parlak, mutlu kimse.
Tansel	Türkçe + Arapça	Şafak seli, ışık seli.
Tanser	Türkçe	"Şafak vakti gibi aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Tansev	Türkçe	"Tan vakti gibi olan parlaklığı ve güzelliği sev" anlamında kullanılan bir ad.
Tansu	Türkçe	Şafağın aydınlattığı su gibi parlak ve temiz olan.
Tanyel	Türkçe	bk. Tanyeli
Tanyeli	Türkçe	Şafak vakti esen rüzgâr.
Tanyer	Türkçe	bk. Tanyeri
Tanyeri	Türkçe	Güneş doğmak üzereyken ufukta hafifçe aydınlanan yer.
Tanyıldız	Türkçe	Çoban yıldızı.
Tanyol	Türkçe	bk. Tanyolu
Tanyolu	Türkçe	Aydınlık yol.
Tanyu	Türkçe	bk. Tanju
Tanyüz	Türkçe	Yüzü şafak gibi aydınlık ve parlak olan.
Tanzer	Türkçe + Farsça	Sarı altın renginde tan yeri.
Tarım	Türkçe	Göllere, kumluklara dökülen çay kolları.
Taşan	Türkçe	Coşkulu, taşkın kimse.
Tatu	Türkçe	Barış, sulh.
Taylan	Türkçe	İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu.
Tecelli	Arapça	Görünme, belirme.
Tecer	Türkçe	Becerikli.
Teksen	Türkçe	"Sen teksin, eşsizsin" anlamında kullanılan bir ad.
Telek	Türkçe	Armağan.
Telli	Türkçe	Nazlı, alıngan, çabuk küsen kimse.
Temiz	Türkçe	Kirli olmayan, pak.
Tendü	Moğolca	Yiğit, cesur.
Tercan	Türkçe + Farsça	Genç, taze, delikanlı. Kırmızı buğday.
Terim	Türkçe	İnce, kibar.
Tezay	Farsça + Türkçe	Hızlı, çabuk kimse.
Tezcan	Farsça	Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız.
Tezel	Farsça + Türkçe	Çabuk iş gören, becerikli.
Tezer	Farsça + Türkçe	Çabuk, hızlı, çevik kimse.
Tezkan	Farsça + Türkçe	Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
Titiz	Türkçe	Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen memnun edilmesi güç kimse.
Tola	Türkçe	Dolu, boş olmayan.
Tolgunay	Türkçe	Dolunay.
Topay	Türkçe	Dolunay.
Toprak	Türkçe	Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü.
Töre	Türkçe	Eğitim, görgü, gelenek.
Tuğyan	Arapça	Coşma, taşma, coşkunluk.
Tuhfe	Arapça	Armağan, hediye. Hoşa giden, güzel şey.
Tulû	Arapça	Doğma, doğuş.
Tuna	Türkçe	Çok, bol. Yavru. Görkemli, gösterişli.
Tunahan	Türkçe	Görkemli, gösterişli hükümdar.
Tunca	Türkçe	Balkan yarımadasında Meriç ırmağının kolu.
Tuncay	Türkçe	Tunç renginde ay.
Turaç	Türkçe	Keklik cinsinden eti yenir bir av kuşu.
Tutkun	Türkçe	Gönül vermiş.
Tuvana	Farsça	Güçlü, kuvvetli.
Tümay	Türkçe	Dolunay.
Tümcan	Türkçe + Farsça	Gerçekten dost olan kimse.
Tünay	Türkçe	Gece ve ay.
Tünaydın	Türkçe	Akşamları söylenen iyi dilek ve selâmlama sözü.
Türkay	Türkçe	Ay gibi parlak, aydınlık Türk.
Türker	Türkçe	Yiğit Türk.
Türkiz	Türkçe	Arkasında Türk gibi onurlu iz bırakan.
Türkmen	Türkçe	Türk’e benzer, Türk’e benzeyen.
Türksel	Türkçe + Arapça	Coşkulu Türk.
Tüze	Türkçe	Adalet, hukuk.
Tüzel	Türkçe	Tüzeye uygun, hukuksal.
Tüzün	Türkçe	Yumuşak huylu, sakin, soylu, asil kimse.
Tüzüner	Türkçe	Soylu kimse.
Tüzünkan	Türkçe	Soylu, asil kandan gelen.
Tüzüntürk	Türkçe	Soylu, asil Türk.
Uçkun	Türkçe	Kıvılcım.
Uçmak	Türkçe	Cennet. Yar, uçurum.
Uçur	Türkçe	Vakit, an, Fırsat. Mevsim.
Ufuk	Arapça	Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer.
Ufukay	Arapça	Ufuk ve ay.
Uğan	Türkçe	bk. Ogan
Uğur	Türkçe	Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı.
Uğuray	Türkçe	Uğurlu kimse.
Uğurcan	Türkçe + Farsça	Uğurlu, hayırlı kimse.
Uğurlu	Türkçe	Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal.
Uğursal	Türkçe	"Uğur dağıt, uğur sal" anlamında kullanılan bir ad.
Uğursel	Türkçe + Arapça	Uğuru çok olan kimse.
Uğursoy	Türkçe	Uğurlu soydan gelen kimse.
Uğurtan	Türkçe	Tan vakti gibi uğurlu olan.
Uğuş	Türkçe	bk. Ukuş
Ulcay	Moğolca	bk. Olcay
Ulun	Türkçe	Büyük, ulu. Temrensiz ok. Buğday, arpa kökü.
Ulunay	Türkçe	Değerli, saygın, erdemli kimse.
Umar	Türkçe	Çare, çıkar yol.
Umman	Arapça	Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.
Umran	Arapça	bk. Ümran
Umut	Türkçe	Ummaktan doğan güven duygusu, ümit.
Umutlu	Türkçe	Umudu olan, umut besleyen.
Uslu	Türkçe	Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.
Utku	Türkçe	Üstünlük, zafer.
Uygur	Türkçe	Uygar, medeni.
Uysal	Türkçe	Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli.
Uzay	Türkçe	Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk.
Üçel	Türkçe	Üç el.
Üçışık	Türkçe	Üç ışık.
Üge	Türkçe	Şöhretli, tanınmış, ünlü.
Ülfet	Arapça	Alışma, kaynaşma.
Ülgen	Türkçe	1.Yüce, yüksek, ulu.
Ülger	Türkçe	Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. Vecize.
Ülker	Türkçe	Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım.
Ülküdeş	Türkçe	Aynı ülküye bağlı olanlardan her biri.
Ümit	Farsça	Umut.
Ümran	Arapça	Bayındırlık, mamurluk.
Ünal	Türkçe	"Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Ünay	Türkçe	Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli.
Ünlü	Türkçe	Tanınmış, adı duyulmuş, şöhretli, şanlı.
Ünsaç	Türkçe	"Adın duyulsun, ünlen" anlamında kullanılan bir ad.
Ünsal	Türkçe	"Adın duyulsun, ünlen" anlamında kullanılan bir ad.
Ünsev	Türkçe	"Ünlü olmayı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Ünseven	Türkçe	Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.
Ünsever	Türkçe	Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.
Ünübol	Türkçe	Ünü yayılmış olan, çok tanınan kimse.
Ünver	Türkçe	"Ünlen, tanınmış bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad.
Ürün	Türkçe	Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey.
Vâlâ	Farsça	Şanı yüce, şanlı.
Varlık	Türkçe	Zenginlik, para, mal mülk.
Vefa	Arapça	Sözünde durma, dostluğu sürdürme.
Vesamet	Arapça	Güzellik, güzel olma, güzel yüzlü olma.
Vicdan	Arapça	Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç.
Yada	Türkçe	Büyü,sihir, afsun.
Yadigâr	Farsça	Hatıra, bir kimseyi veya bir olayı anımsatan şey veya kimse.
Yağan	Türkçe	Yağmur, kar
Yağmur	Türkçe	Havadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı.
Yahşi	Türkçe	İyi, güzel, çok güzel.
Yakut	Arapça	Pembe veya kırmızı renkte değerli bir süs taşı.
Yalav	Türkçe	Alev, ateş.
Yalazan	Türkçe	Şimşek.
Yalazay	Türkçe	Alev gibi parlak olan.
Yalçuk	Türkçe	Parlak, parlayan. Elçi.
Yalın	Türkçe	Gösterişsiz, süssüz, sade.
Yalınay	Türkçe	Gösterişsiz, sade kimse.
Yaltırak	Türkçe	Işık, parıltı. Kuyruklu yıldız.
Yaltıray	Türkçe	Ay gibi parlak olan.
Yankı	Türkçe	Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması.
Yaraşık	Türkçe	Yakışır, uygun, layık.
Yarkın	Türkçe	Şimşek, ışıkIşıklı.
Yaşam	Türkçe	Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat.
Yaşanur	Türkçe + Arapça	"Aydınlık ve huzur içinde yaşamını sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
Yaşar	Türkçe	Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan bir ad.
Yaşık	Türkçe	Işık, parıltı, parlaklık.
Yaşın	Türkçe	Işık, parlaklık. Şimşek. Gizli.
Yayla	Türkçe	Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.
Yekta	Farsça	Tek, eşsiz, benzersiz.
Yener	Türkçe	Üstün gelen, kazanan.
Yeşil	Türkçe	San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk.
Yeşne	Türkçe	Şimşek, yıldırım.
Yeter	Türkçe	Sonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad.
Yetkin	Türkçe	Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin.
Yıldızhan	Türkçe	Talihi güzel olan hükümdar.
Yıpar	Türkçe	Misk, güzel koku.
Yosun	Türkçe	Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.
Yönal	Türkçe	"Bir tarafa git" anlamında kullanılan bir ad.
Yurdakul	Türkçe	Yurdu için canını veren kimse.
Yurdanur	Türkçe + Arapça	Yurdun ışığı olan kimse.
Yurdaşen	Türkçe	Yurdu şenlendiren kimse.
Yurdusev	Türkçe	"Yurdunu sev" anlamında kullanılan bir ad.
Yurt	Türkçe	Oturulan yer, ev. Ülke, vatan memleket.
Yurtsan	Türkçe	Ülkenin en tanınmış kimsesi.
Yurtsev	Türkçe	"Ülkeni sev" anlamında kullanılan bir ad.
Yurtseven	Türkçe	Ülkesini seven kimse.
Yurtsever	Türkçe	Ülkesini seven kimse.
Yüce	Türkçe	Yüksek, büyük, ulu.
Yücel	Türkçe	"Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle" anlamında kullanılan br ad.
Yücelen	Türkçe	Yükselen, yüce bir duruma gelen.
Yüksel	Türkçe	"Yükseklere çık, yücel, başarı kazan, ilerle" anlamında kullanılan bir ad.
Zafer	Arapça	Amaca ulaşma, başarma.
Zarif	Arapça	Güzel, şık, ince,kibar tavırlı.
Zeren	Türkçe	Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
Zişan	Arapça	Canlı. Onurlu, şerefli. Bir tür lale.
Ziver	Farsça	Süs, bezek.